Kościół św. Bernardyna w Krakowie — wczesnobarokowy kościół położony przy ulicy Bernardyńskiej zaraz przy Wzgórzu Wawelskim. Jest widoczny z daleka ze względu na pokaźne gabaryty oraz białą, charakterystyczną fasadę.
Historia[]
Początki kościoła związane są z postacią św. Jana Kapistrala, który w 1453 roku przybył do Krakowa z zaproszenia Kazimierza Jagiellończyka. Był on przedstawicielem obserwantów, braci mniejszych, którzy krzewili regułę św. Franciszka. Wkrótce z inicjatywy biskupa Zbigniewa Oleśnickiego powstał na Stradomiu, zaraz obok Wawelu pierwszy kościół św. Bernardyna, który został oddany właśnie obserwantom. Był to pierwszy klasztor tego zakonu w Polsce, nazwano ich od patrona świątyni ojcami Bernardynami i tak mówi się na nich do dziś.
Pierwsza świątynią św. Bernardyna była gotycka. Została jednak zniszczona podczas potopu szwedzkiego i to przez stronę polską. Obrońcy bali się, że nieprzyjaciele zdobędą kościół i wykorzystają go do ostrzału pobliskiego Wawelu. Po wojnie ze Szwecją przystąpiono do odbudowy. W latach 1659-1680 powstała nowa, wczesnobarokowa świątynia, którą możemy podziwiać obecnie.
Architektura[]
Kościół ma układ trójnawowy, bazylikowy, a nad przecięciem transeptu i nawy głównej znajduje się mała kopuła. Wystrój kościoła pochodzi z drugiej połowy XVIII wieku i jest późnobarokowy. Uwagę skupia mnogość złotych detali, które z pewnością zrobią wrażenie na turystach. Za ołtarzem znajduje się obraz Ostatnia wieczerza malowany przez Franciszka Lekszyckiego. Co ciekawe, pierwotnie wisiało tam inne malowidło, a obecny ustawiono tam przez nakaz soboru trydenckiego, aby eksponować treści biblijne. Lekszycki jest poza tym autorem wielu innych obrazów wewnątrz kościoła św. Bernardynów, także tych przy ołtarzach bocznych.
Bardzo ciekawe w kościele są jednak dwie kaplice. Pierwsza z nich nosi wezwanie św. Szymona z Lipnicy, żywo związanego z kościołem św. Bernardyna. Święty ten wstąpił do zakonu bernardynów niedługo po utworzeniu polskiej odnogi zakonu - w 1457 roku. Działał na terenie kościoła, głosił prawdę o nawróceniu i chwalił imię Jezus. Kiedy w Krakowie wybuchła epidemia dżumy, św. Szymon wraz z innymi bernardynami nie wyjechał z miasta, tylko pomagał chorym. Sam się zaraził i zmarł z oczami zapatrzonymi w krzyż w 1482 roku. Został pochowany w kościele, a z jego wstawiennictwa dokonało się rzekomo 370 uzdrowień. Przy jego grobie zaczęli pojawiać się pielgrzymi, ale kanonizacji doczekał się dopiero w 2007 roku z rąk Benedykta XVI. Mauzoleum św. Szymona z Lipnicy wykonano w 1662 roku. Dzisiaj odwiedzający mogą podziwiać relikwie świętego - kość promieniową ręki, a także jego stułę w gablocie, która rzekomo spowodowała wiele uzdrowień.
Po lewej stronie znajduje się natomiast kaplica św. Anny. Ołtarz pochodzi z XVIII wieku, jednak znajdująca się w nim rzeźba patronki pochodzi z XV wieku, prawdopodobnie z warsztatu Wita Stwosza. Na ścianie, po prawej stronie wisi ciekawy obraz barokowy z typowo średniowiecznym motywem "danse macabre" ("taniec śmierci").
Warto też zwrócić uwagę na najnowszą modyfikację kościoła. Po lewej stronie kościoła usytuowano ołtarz Jana Pawła II.
Informacje praktyczne[]
Należy zauważyć, że kościół św. Bernardyna w Krakowie jest bardzo dogodnym miejscem dla turystów. Za symboliczny datek można wypożyczyć audio-przewodnika, który w krótki i ciekawy sposób (około 10 minut) oprowadza po kościele. Jest także możliwość kupienia drobnych pamiątek: pocztówek, książek - również za opłatę "co łaska".
Stare Miasto | Katedra Wawelska • Przemienienia Pańskiego • św. Agnieszki • św. Barbary • św. Bernardyna • św. Floriana • św. Idziego • św. Krzyża • św. Marcina • śś. Piotra i Pawła • św. Tomasza • św. Wojciecha • Mariacki |
---|---|
Kazimierz | Bożego Ciała |
Krowodrza | św. Szczepana |
Nowa Huta | św. Bartłomieja |
Piasek | Nawiedzenia NMP |
Podgórze | św. Benedykta |
Zwierzyniec | Kaplica bł. Bronisławy |