Babia Góra, inaczej Diablak (1725 m.n.p.m.) — Królowa Beskidów, najwyższa góra Beskidu Żywieckiego i najwyższa Beskida w Polsce. Jedna z Koron Gór Polski. Szczyt na granicy Polski i Słowacji.
Babia Góra jest popularnym celem wędrówek. W odróżnieniu np. od Pilska na jej stokach nie ma wyciągów narciarskich. Przyroda Babiej Góry chroniona jest przez Babiogórski Park Narodowy, na stokach góry występuje bowiem kilkadziesiąt rzadkich gatunków - aż 70 roślin wysokogórskich i 54 objętych ochroną.
Podczas drogi na Babią Górę widocznie rysują się poszczególne piętra wysokościowe. W reglu dolnym do 1150 m.n.p.m. rosną drzewa zarówno iglaste jak i liściaste. Później las zaczyna być tylko świerkowy - do 1350 m.n.p.m. Następnie można dostrzec pierwszą charakterystyczną cechę, którą posiadają tylko dwa szczyty Beskidów - Babia Góra i Pilsko, czyli kosodrzewinę (karłowaty gatunek sosny). Kosodrzewina porasta tylko znaczne wysokości. Od 1650 m.n.p.m. na Babiej Górze zaczyna się tzw. piętro alpejskie, czyli roślinność składa się na same porosty, a przeważają skały.
Pod Babią Górą położone jest schronisko PTTK Markowe Szczawiny na wysokości 1180 m.n.p.m.
Szlaki na Babią Górę[]
- Główny Szlak Beskidzki (czerwony): Przełęcz Krowiarki (Zawoja) - Sokolica - Kępa - Gówniak - Babia Góra - Markowe Szczawiny
- żółty: Markowe Szczawiny - Perć Akademików - Babia Góra (wejście z klamrami w najstromszym miejscu Babiej Góry)
- zielony: Przełęcz Jałowiecka - Żywieckie Rozstaje - Babia Góra